روانشناسی چگونه می‌تواند در دشواری‌های زندگی به شما کمک کند؟

روانشناسی موضوعی است که هر کس در زندگی به آن نیاز خواهید داشت همه ما در برهه هایی از زندگی مان ممکن است احساس ناامیدی کنیم و برای کتار آمدن با مشکلمان به کمک نیاز داشته باشیم.در دنیا بسیاری از افراد جهت پرداختن به احساسات و مشکلات خارج از اختیار نظیر مسائل زناشویی با روابط عاطفی ،مشکلات خانوادگی، از دسست دادن شغل،مرگ عزیزان، افسردگی، اضطراب ، فرسودگی روانی و سوء مصرف مواد نیلزمند کمک هستند.

این صدمات و تشویشش های زندگی روزانه ، در پاره ای از اوقات می توانند ناتوانی های چشمگیری را سبب  شوند و گاهی اوقات برای رفع این مشکلات به شخص آموزش دیده و یا متخصص نیاز داریم روانشناسان از طریق درمان به میلیون  ها افراد در تمامی سنین کمک می کنند تا زندگی سالم و پر بازده تری داشته باشند.

ایران مدیر در این مقاله ابتدا ابتدا به درک و مفهوم روانشناسی می پردازد و سپس نیاز هر انسان به روانشناس و طریقه یافتن روانشناس مناسب را بررسی می کند.

روانشناسی چیست؟

روانشناسی کلمه ای آشنا برای عموم است که بسیاری از آنها ممکن است تصور کنند که می دانند که روانشناسی دقیقاً چیست؟ و برخی بالعکس کنجکاو هستند بیشتر در مورد آن بدانند .در واقع روانشناسی یکی از شهخه های علوم انسانی است که با استفاده از روش های علمی سعی می کند تا انسان را بشناسد و به او کمک کند .روانشناسی علمی گسترده با حیطه های بسیار متنوعی است که شامل رویکرد ها و نظریه های مختلف می شود .یک روانشناس در حیطه های مختلفی می تواند به مردم کمک کند .اما در مورد این علم سوء تفاهمات زیادی وجود دارد که مانع از بهره گیری کامل جامعه از خدمات این قشر از متخصصان می شود.در این مقاله درباره علم روانشناسی ،تفاوتت آن با تخصصات دیگر و حیطه های فعالیت این رشته صحبت خواهیم کرد.

روانشناسی

اگر بخواهیم روانشناسی را به طور کلی تعریف کنیم روانشناسی یک شاخه ای از علم است که به مطالعه رفتار و فرآیند های روانی افراد می پردازد . یعنی موضوع مطالعه هر آن چیزی که در رفتار انسان دیده می شود و هر فرآیند روانی که در مغز او وجود دارد.

روانشناسی با ۱۵۰ سال عمر نسبت به دیگر شاخه ها ،علمی نوین است .هر چند ریشه های آن را تا سالهای سال قبل از میلاد و یونان می توان دنبال کرد .در واقع روانشناسی ریشه ای در فلسفه داشته و مبانی نظری خود را تا حدی از فلسفه گرفته است.

علم روانشناسی علمی گسترده است علیرغم تاریخچه نسبتاً کوتاهش شامل موضوعات و زیر ساخت های بسیار متنوعی شده است و حیطه کاری کسانی که وارد آن می شوند . از تحقیق و پژوهش تا درمان متفاوت است.

حیطه های علم روانشناسی

تمامی رفتارها و فرآیند های روانی انسان بر خاسته از ذهن او است .بنابراین کار اصلی روانشناسان بررسی موارد زیر می باشد :

-مطالعه رفتار انسان و پیامد های آن

–بررسی مغز و کار کرد های آن و نقش آن در رفتار و فرآیند های روانی

-پرداختن به اختلالات روانی و مشکلات سازگاری

-بررسی سلامت روان و بهداشت روان

-کمک به بهبود عملکرد انسان ها

مدیریست و مداخله در بحران ها

رویکرد های روانشناسی

دانشمندان روانشناسی برای بررسی شناخت انسان از نقطه نظرات مختلفی بهره می برند .در واقع هر کدام از آن ها با توجه به پایه های فلسفی مختلف پیرو مکاتب و رویکرد های مختلفی در روانشناسی هستند.هر رورویکردهای شناخته شده است که یکرد نقطه نظر مشخصی نسبت به برخی مسائل دارد.،آن ها را توضیح می دهد  و در برخورد با اختلالات روانی شکل درمانی خاص را پیشنهاد می دهد .رویکرد های غالب روانشناختی شامل موارد زیر است:

روانکاوی: رزوانکاوی یکی از اولین رویکردهای معروف روانشناسی است که پایه گذار آن فروید بود.روانکاوان در ابتدا از طریق فرآیند های خاصی به گذشته افراد می پردازند و اعتقاد دارند با بررسی عمیق گذشته و بررسی نا هوشیار افراد می توانند مشکلات فرد را حل کند.این رویکرد در طول زمان دچار تحولات زیادی شده و رویکردهای نوینی از دل آن درآمده است.

رفتارگرایی: یکی از اولین رویکردهای شناخته شده است که تمرکز خود را بر رفتار قابل مشاهده فرد می گذرد. برای یک رفتار گرا مهم نیست که چه در ذهن می گذرد .صرفاًآن چیزی که دیده می شود اندازه گیری و بررسی می شود نهایتاً برای تغییرش برنامه ریزی می کنند .با رفتار درمانی رفتتاری خاص را کشف کرده و برای تغییرش از روش های خاص استفاده می کنند.

رویکرد شناختی: در رویکرد های  شناختی رفتاری مسائل روانی از طریق نحوه شناخت افراد بررسی می شوند .تمرکز این رویکرد روی جریان فکری افراد بوده است و نحوه تفکر ناسازگار آنها بررسی می شود و در درمان تغییر داده می شود.

رویکرد شناختی: رویکرد زیست شناختی همان طور که از نامش پیدا است به بررسی فرآیندهای زیستی که منجر به تغییرات رفتاری و روانی می شود ،می پردازد در واقع بررسی مغز در این رویکرد در اولویت است .

سوء تفاهمات در مورد روانشناسی

علم روانشناسی یکی از علومی است که برای عامه مردم جالب به نظر می رسد و ممکن است آن را دنبال کنند .آن ها ممکن است تصورات نادرستی از روانشناسی در زهتن خود داشته باشند .حال آنکه روانشناس صرفاً در حیطه علم عمل می کند و با محدودیت بسیاری روبرو می شود.

یکی از این سوء تفاهمات در مورد روانشناسی برابر دانستن با مسائلی از قبیل پیش گویی ،ذهن خوانی ،طالع بینی است حال آنکه روانشناس یک فرد عادی است.که در حیطه علمی که کسب کرده می تواند برخی از فرآیند های ناسازگار روانی را شناسایی و به افراد کمک کند تا به آنها غلبه کند .در واقع یک روانشناس توانایی ذهن خوانی و پیش گویی را ندارد.

برخی نیز فکر می کنند روانشناسان همه چیز می دانند و می توانند به آنها در مورد هرچیزی بهترین راه حل توصیه کنند .این در حالیست که روانشناسان می دانند نحوه تفکر افراد چگونه است .مشکلاتشان چگونه به وجود می آید و چگونه می توان افراد را به درست فکر کردن و احساس خوبی سوق داد.

از دیگر باورهای اشتباه در مورد روانشناسی این است که یک روانشناس قرار است با یک جلسه صحبت کردن با شما زندگی شما را متحول کند .در واقع روان شناس در طول یک مدت زمان مشخص می تواند به فرد کمک کند و این شرطی است که فرد خود مشتاق تغییر و پذیرایی آن است.در واقع روان شناس یک معجزه گر نیست.

فرق روانشناس و روانپزشک

برخی تصور می کنند روانشناس و روانپزشک یکی هستند یا از تفاوت های بین آنها به خوبی آگاه نیستند .روانشناس فردی است که از بدو ورود به دانشگاه شروع به تحصیل در رشته روانشناسی می کند و  حیطه  تخصصی دانش روانشناسی فرا می گیرد .اما روانپزشک فردی است که پس از ۷سال تحصیل در رشته پزشکی و بعد از گرفتن مدرک پزشکی خود برای ادامه تحصیلات و گرفتن تخصص ،روانپزشکی را انتخاب می کنند و برای حدود ۴ سال در حیطه خود به اختلالات روانی می پردازد.

عموماً روانشناخت ها با دیدگاه زیست شناختی وارد مسائل روانی می شوند و کار اصلی آنها درمان های دارویی برای اختلالات روانی است .سروکار روانپزشکان بیشتر اختلالات شدید روانی است که نیاز به درمان های دارویی و خدمات بستری در مراکز روانپزشکی دارد.

اما در مقابل روانشناسان دارو تجویز نکرده و مسائل را از دیدگاه روانشناختی اجتماعی فرهنگی بررسی می کند.

رواندرمانی:در واقع تخصص اصلی روانشناسان است که در طی سال های تحصیل خود مهارت های آن را به خوبی می آموزند رواندرمانی از طریق صحبت کردن می باشد.