حفظ انگیزه در شرایط قرنطینه سخت نیست، اگر با خودمان مهربان‌تر باشیم
بیرون آمدن از قرنطینه می‌تواند برای ما هیجان‌انگیز باشد و حتی به خیلی از ما انگیزه بدهد تا بالاخره اولین گام‌ها به‌سوی تغییر را برداریم. از طرف دیگر، فشار این اهداف جدید می‌توانند باعث اضطراب، نگرانی و خود‌انتقادی شدیدی شوند. شاید در این دوران اوضاع خیلی بر وفق مراد ما پیش نرفته و نتایج مالی و عاطفی بدی به‌دنبال داشته است. برای غلبه بر ناامیدی یا حتی افسردگی باید اول مهربان بودن با خودمان را بیاموزیم. در این مقاله می‌خواهیم ببینیم چطور می‌توانیم با خودمان مهربان باشیم و خودمان را دلداری بدهیم تا بتوانیم بعد از قرنطینه با امیدها و انگیزه‌های جدید به راهمان ادامه دهیم. با ما همراه باشید.
شاید در این دوران اوضاع خیلی بر وفق مراد ما پیش نرفته و نتایج مالی و عاطفی بدی به‌دنبال داشته است. برای غلبه بر ناامیدی یا حتی افسردگی باید اول مهربان بودن با خودمان را بیاموزیم. در این مقاله می‌خواهیم ببینیم چطور می‌توانیم با خودمان مهربان باشیم و خودمان را دلداری بدهیم تا بتوانیم بعد از قرنطینه با امیدها و انگیزه‌های جدید به راهمان ادامه دهیم. با ما همراه باشید.
ما معمولا مستعد هستیم که به سراغ افکار منفی برویم و جملاتی مانند «زیاد شکست می‌خورم»، «نمی‌توانم همۀ کارهایم را به نتیجه برسانم»، «به‌اندازهٔ کافی سعی نمی‌کنم» یا «به‌اندازهٔ کافی کار نمی‌کنم» را درباره خودمان به‌کار ببریم: جملاتی که در ذهن ما خیلی زود به «آن‌قدرها هم خوب نیستم» تعبیر می‌شوند.
اجازه دهید برای لحظه‌ای دست نگه داریم. چند لحظه صبر کنیم و از خودمان بپرسیم آیا من هرگز به بهترین دوستم، خواهر، برادر یا به فرزندم می‌گویم که «تو آن‌قدرها هم خوب نیستی»؟ قطعا نمی‌گوییم. چرا؟ چون به آنها احساس محبت و همدلی داریم؛ چون به‌شکل غریزی برای احساسات آنها اهمیت قائل هستیم. حالا از خودمان بپرسیم چرا این‌قدر راحت این حرف‌ها را درباره خودم می‌زنم؟
پاسخ ساده است: زیرا درباره مهم‌ترین فرد زندگی یعنی خودمان احساس محبت نمی‌کنیم.
متأسفانه همهٔ انسان‌های روی زمین قربانی خودشان هستند. این حقیقی‌ترین اصل درمورد انسانیت است. نه‌تنها ما ذاتا از قضاوت دیگران می‌ترسیم، بلکه بیشتر از همه از قضاوت خودمان وحشت داریم. ما معمولا سخت‌گیرترین منتقد خودمان هستیم. خیلی از ما از کودکی آموخته‌ایم که این نوع فشار به خود یا حمله‌های شفاهی به خودمان دقیقا چیزی است که برای انگیزه‌گرفتن و حتی رسیدن به موفقیت نیاز داریم؛ درصورتی‌که علم عکس این را ثابت کرده است. مهربانی، شناخت، همدلی، و محبت به خود است که در راه رسیدن به موفقیت به آن نیاز داریم، نه انتقاد از خود.
پس چطور می‌توانیم با خودمان مهربان باشیم؟
۱. خودتان خود را بدون دلیل، سرزنش نکنید
این مفهومی جدید برای شما است. برای همهٔ ما همین‌طور است. تصور کنید همیشه در این راه دانش‌آموزی تازه هستید. این موضوع درست مانند یادگیری زبانی جدید است. مطمئنا زیاد اشتباه خواهید کرد. فقط باید به راه‌تان ادامه دهید.
۲. تمرین، تمرین و تمرین! هرچه بیشتر، بهتر!
همه بعد از مدت‌زمانی عادت‌های جدیدی پیدا می‌کنند. برای نمونه، پژوهش‌ها نشان می‌دهند که بعضی از افراد در کمتر از ۱۸ روز می‌توانند عادتی جدید پیدا کنند و بعضی دیگر باید تا ۲۵۴ روز صبر کنند. به‌هر‌حال، هرقدر بیشتر تمرین کنید، احتمال اینکه بتوانید مهربانی را در مکالمات روزمره با خودتان وارد کنید بیشتر می‌شود.
۳. شاید این کار در ابتدا دشوار باشد؛ آن را عادی‌سازی کنید
دوباره به مثالی که درمورد یادگیری زبان زدیم، فکر کنید. وقتی برای اولین بار سعی می‌کنید به زبان جدیدی صحبت کنید، آیا ۱۰۰ درصد احساس می‌کنید که کلمات و گرامرتان درست هستند؟ احتمالا خیر. احتمالا تردیدها و نا‌امنی‌های بسیاری حس می‌کنید. همین مورد دربارهٔ محبت به خودتان هم صدق می‌کند. شاید فکر کنید «این مسخره است» یا «دارم خودم را لوس می‌کنم». حتی شاید فکر می‌کنید که اگر با خودتان مهربان باشید، انگیزه‌تان از بین خواهد رفت.
با اینکه این تجربه را ۱۰۰ درصد افراد دارند، در حقیقت صحت ندارد. شاید حتی از فکر اینکه باید به خودتان بازخورد عاشقانه بدهید منزجر شوید. ما شرطی شده‌ایم که درباره خودمان سخت‌گیر باشیم. در حال حاضر، کار شما این است که متوجه این مقاومت بشوید و با کمی کنجکاوی بازیگوشانه به آن اجازه دهید که کم‌کم از بین برود. روز به روز به همین روش ادامه دهید تا زمانی که دیگر احساس معذب بودن نکنید. «تکرار» نکته‌ای کلیدی در ایجاد اعتقاد مثبت به خود است.
۴. به مهربانانه‌ترین واکنشی فکر کنید که تا‌کنون دریافت کرده‌اید
شاید این کار خیلی راحت نباشد. هرقدر هم که با دیگران مهربان باشید، شاید نتوانید کلماتی مناسب برای مهربانی با خودتان پیدا کنید. حتی شاید ندانید باید از کجا شروع کنید. در چنین مواقعی بهتر است به واکنش‌هایی که دیگران در مقابل اشتباهات‌تان به شما نشان داده‌اند و حرف‌هایی که زده‌اند، فکر کنید. به مهربان‌ترین فردی که می‌شناسید فکر کنید؛ تصور کنید او در چنین شرایطی، یعنی زمانی که اشتباه کرده‌اید یا شکست خورده‌اید، به شما چه خواهد گفت. یا به این فکر کنید که اگر این اتفاق برای صمیمی‌ترین دوست‌تان بیفتد، به او چه خواهید گفت. وقتی در ابتدای این راه هستید، با حذف خودتان از معادله، راحت‌تر می‌توانید از این زبان استفاده کنید.
۵. برای مهربانی با خود و بررسی احساسات‌تان، یادآور روزانه در تلفن‌همراه‌تان بگذارید
تلفن‌همراه می‌تواند ابزاری مفید در این راه باشد. یادآوری‌کننده‌ها در تلفن‌همراه می‌توانند به‌صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه تنظیم شوند. یکی از آنها را برای مدت‌زمانی که می‌خواهید تنظیم کنید تا هر روز به شما یادآوری کند که با خودتان مهربان باشید.
تسلیم نشوید؛ با خودتان مهربان باشید و موفقیت را انتخاب کنید
شاید دوران قرنطینه برای خیلی از ما دشوار بوده باشد. شاید کارمان را از دست داده باشیم، مجبور شده باشیم مسیر موفقیت‌مان را نیمه‌کاره رها کنیم، خیلی از مشتریان‌مان را از دست داده باشیم، روابط اجتماعی‌مان کمتر شده باشد و موارد دیگر. هرکدام از این موارد به‌نوبهٔ خود می‌توانند ما را به‌سمت افسردگی، ناامیدی و در آخر، سرخوردگی بکشانند. در چنین روزهایی بیشتر از پیش نیاز داریم که با خودمان مهربان باشیم و شکست‌هایمان را کمتر
