نیمه تاریک زندگی ستارگان کی یاپ

اعضای بلک پینک، گروه مشهور کی پاپ، هفته ی گذشته به خاطر اقدامات زیست محیطی خود از جمله ساخت ویدئو درباره ی گرمایش زمین، از دستان شاه چارلز سوم، پادشاه انگلیس نشان افتخاری دریافت کردند. این اقدام گرچه برخی را متعجب کرد، اما برای طرفداران بلک پینک غافلگیرکننده نبود؛ پرنسس های کی پاپ تابستان امسال به اولین گروه موسیقی کره ای بدل شدند که در یک جشنواره موسیقی در هاید پارک لندن به اجرا پرداختند.

گروه بلک پینک بخشی از جریان موسوم به «موج کره ای» است که در سال های اخیر جریان اصلی صنعت سرگرمی را به قبضه ی خود درآورده است.

از ۱۱ سال پیش که گنگام استایل، خواننده ی کره ای جای خود را در میان مخاطبان موسیقی پاپ باز کرد، آن ها علاقه ی روز افزونی به گروه های پاپ کره ای موفقی مانند بی‌تی‌اِس و فیفتی فیفتی پیدا کرده اند.

سریال ها و فیلم های کره ای مانند مجموعه های تلویزیونی «بازی مرکب» (Squid Game) و «همه ما مرده ایم» (All Of Us Are Dead) و فیلم سینمایی اسکار گرفته ی «انگل» (The Parasite) نیز با استقبال زیادی در دنیا مواجه شده اند.

اما در پس ظاهر پرزرق و برق صنعت سرگرمی کره جنوبی، دنیای تاریکی نهفته است؛ طی ۴ سال گذشته دست کم ۴ ستاره ی این کشور به زندگی خود پایان داده اند.

مردی که در پس موفقیت گروه بلک پینک قرار دارد، یانگ هیون سوک، بنیانگذار و رئیس سابق آژانس پرورش استعداد YG Entertainment، ماه گذشته به دلیل تلاش برای سرپوش گذاشتن بر رسوایی مصرف مواد مخدر یکی از خوانندگان سابق این آژانس به حبس تعلیقی محکوم شد، بی.آی، عضو سابق گروه موسیقی کره ای آیکون، که به دلیل اتهام مصرف مواد مخدر از گروه خود و این آژانس اخراج شد.

رؤسای دو آژانس پرورش استعداد دیگر کره جنوبی به دلیل اتهامات جنسی به زندان افتاده اند و یکی دیگر از آن ها پس از تصمیم یکی خوانندگان زن آژانس خود برای تغییر قراردادش، فیلم رابطه ی جنسی او را منتشر کرد.

استعدادهایی که با آژانس ها قرارداد می بندند، تحت برنامه ی آموزشی طاقت فرسایی قرار می گیرند، تغذیه ی آن ها به تنها چند پیمانه سبزیجات محدود می شود و حتی وام هایی برای انجام عمل های زیبایی در اختیارشان قرار می گیرد تا به ظاهری بی عیب و نقص دست یابند.

کودکانی به کوچکی ۱۰ سال مجبور به امضای قراردادهایی می شوند که بی شباهت به برده داری نیستند، قراردادهایی که به موجب آن ها تا ۱۵ سال هیچ درآمدی نخواهند داشت.

«به بهای زندگی ام تحمل کردم»

مدیران آژانس های پرورش استعداد کره جنوبی به سوء استفاده ی جنسی و کنترل زندگی خوانندگان زن خود متهم شده اند. گفته می شود آن ها خوانندگان زن را از داشتن روابط عاشقانه منع می کنند تا خدشه ای به تصویر آن ها در پیش طرفداران شان وارد نشود.

رزی، عضو گروه بلک پینک که نام واقعی او رزان پارک است، ادعا کرده دوران آموزش طاقت فرسای آژانس پرورش استعداد YG Entertainment را به بهای زندگی اش تحمل کرد.

این خواننده ی ۲۶ ساله که بزرگ شده ی استرالیا است، گفته وقتی به کره جنوبی آمد از شرایط طاقت فرسا و سختگیرانه ی آژانس های پرورش استعداد این کشور غافلگیر شده بود.

او در اینباره گفته: «فهمیدم که ۱۲ تا دختر دیگر هم بودند که ۵ سال بود شبانه روزی تحت آموزش بودند و من تازه اول راه بودم. در نهایت به بهای زندگی ام طاقت آوردم و آموزش دیدم چون برایم قابل قبول نبود که حذف شوم.»

جنی کیم ۲۷ ساله، دیگر عضو گروه بلک پینک که پیش از شهرت در نیوزلند تحصیل کرده بود، در ماه ژوئن امسال به دلیل آنچه بیماری عنوان شد، از حضور بر روی صحنه خودداری کرد، اما شایعات در فضای مجازی می گوید او قصد کناره گیری دارد.

ماه گذشته، یانگ هیون سوک، بنیانگذار آژانس YG Entertainment بعد از تلاش برای مخفی کردن رسوایی مصرف مواد مخدر بی.آی، خواننده ی سابق این آژانس، از سوی دادگاه به ۶ ماه حبس تعلیقی محکوم شد.

یانگ هیون سوک متهم است یکی از هنرآموزان سابق این آژانس را تهدید کرده بود شهادت خود به پلیس درباره ی مصرف مواد مخدر توسط بی.آی را پس بگیرد.

بی.آی، خواننده و رپر ۲۷ ساله ی کره ای که نام واقعی او کیم هانبین است، خود بعداً به مصرف مواد مخدر اذعان کرده بود و در سپتامبر ۲۰۲۱ به دلیل خرید ماریجوانا و اِل‌اِس‌دی، به ۴ سال تعلیق مراقبتی محکوم شد.

جان سئوک وو، رئیس یکی دیگر از آژانس های پرورش استعداد کره جنوبی به نام Open World Entertainment، به دلیل تعرض جنسی به هنرآموزان آژانس خود که ۲ تای آن ها زیر سن قانونی بودند، در سال ۲۰۱۲ به ۶ سال حبس محکوم شد.

یک استعدادیاب کره ای به نام سئو کانگ هم به دلیل «دلالی جنسی» ۴ تن از هنرآموزان دختر خود به یک تاجر ثروتمند کره ای در لس آنجلس، در سال ۲۰۱۷ به ۲۰ ماه حبس محکوم شد.

بک جی یونگ، خواننده ی پاپ ۴۷ ساله ی کره ای، گفته وقتی مدیر آژانس پرورش استعدادش، کیم شی وون، به طور مخفیانه از رابطه ی جنسی شان فیلمبرداری کرد و پس از تلاش او برای تغییر قراردادش، اقدام به انتشار این فیلم کرد، او تا پای از دست دادن کارش پیش رفت.

بک جی یونگ تلاش کرد از او شکایت کند، اما کیم شی وون به لس آنجلس گریخت و در آنجا نیز به دلیل برقراری رابطه ی جنسی با یک فرد زیر سن قانونی که از او هم فیلمبرداری کرده بود، به زندان افتاد.

هنرمندان کره ای در رسوایی های جنسی متعددی نیز نقش داشته اند، از جمله یکی از آن ها که به ماجرای «آفتاب سوزان» مشهور است.

در سال ۲۰۱۹ تعدادی از مقامات پلیس کره جنوبی در رابطه با این رسوایی دستگیر شدند که در جریان آن در کلاب های شبانه به زنان مواد مخدر داده شده بود و آن ها را برای تجاوز جنسی در اختیار تاجران ثروتمند قرار داده بودند. جونگ جون یونگ، خواننده و مجری ۳۴ ساله ی کره ای هم به دلیل نقشش در این رسوایی، تجاوز به یک زن مست و ناهوشیار و انتشار تصاویر آن در یک چت روم، به ۵ سال زندان محکوم شد.

سونگ ری، عضو سابق گروه موسیقی بیگ بنگ هم در این رسوایی نقش داشت و به دلیل دلالی جنسی به ۱۸ ماه زندان محکوم شد.

در ماه آوریل امسال، مون بین، خواننده ی ۲۵ ساله ی کره ای گروه موسیقی آسترو، در آپارتمان گران قیمت خود در سئول به زندگی خود پایان داد. این اتفاق تنها چند روز پس از کشف جسد جونگ چا یول، بازیگر ۲۶ ساله ی کره ای رخ داد.

در ژانویه ی ۲۰۲۱ نیز سونگ یو جونگ، بازیگر ۲۶ ساله ی کره ای بر اساس آنچه از سوی آژانس پرورش استعدادش اعلام شد «به دلایل نامعلومی» جان خود را از دست داد.

در اکتبر ۲۰۱۹، چوی جین ری، معروف به سالی، خواننده و بازیگر ۲۵ ساله ی کره ای، بعد از آزار و اذیت های بیرحمانه ی اینترنتی به دلیل صحبت های بی پرده اش درباره ی مشکلات مربوط به سلامت روان و حقوق زنان، به زندگی خود پایان داد. او همچنین به دلیل تن نداشتن سینه بند هنگام حضور در تلویزیون، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته بود.

گو هارا، خواننده ی ۲۸ ساله ی کره ای هم تصور می شود بعد از یک درگیری با شریک عاطفی آرایشگرش، چوی جونگ بام که او را به انتشار فیلم رابطه ی جنسی شان تهدید کرده بود، به زندگی خود پایان داد.

چوی جونگ بام در سال ۲۰۲۲ به دلیل باج خواهی به یک سال حبس محکوم و مرگ گو هارا با حمایت جنبش می‌تو مواجه شد.

کارشناسان می گویند فرهنگ کمالگرای کره جنوبی سبب شده این کشور بالاترین نرخ خودکشی زنان را در میان کشورهای توسعه یافته داشته باشد، به طوری که از هر ۱۰۰ هزار مرگ در کره جنوبی، ۱۵ تای آن ها مربوط به خودکشی زنان است.

در سال های اخیر آمار خودکشی زنان در کره جنوبی با کاهشی کلی رو به رو شده بود اما بار دیگر با افزایش خودکشی در میان زنان جوان روندی صعودی پیدا کرد. کارشناسان می گویند این افزایش ممکن است به این دلیل باشد که زنان کره جنوبی علاوه بر انتظارها از آن ها برای کسب درآمد برای خانواده ی خود، بار سنتی فرزندپروری را نیز بر دوش خود احساس می کنند و در عین حال، فشار مضاعفی را به دلیل آزار و اذیت های زن ستیزانه تجربه می کنند.

موضوع خودکشی در فرهنگ کره جنوبی یک تابو به شمار می رود و از جوان ها انتظار می رود در خصوص مشکلات روحی خود طلب کمک نکنند چرا که ممکن است وجهه و اعتبار خانواده ی آن ها را تحت تأثیر قرار دهد.

چوی جین ری یا همان سالی، در پستی در صفحه ی مجازی خود مدعی شده بود پس از تلاش برای صحبت درباره ی افسردگی خود، دوستانش او ترک کردند.

لی جی ووک، روانپزشک کره ای گفته: «کره جنوبی پایین ترین میزان مصرف داروهای ضد افسردگی را در دنیا دارد. در کره جنوبی کمک گرفتن از متخصص در رابطه با مشکلات روحی خود را چیزی خجالت آور و صرفاً برای “دیوانه ها” می دانند. نگاه ها به این مسأله کم کم در حال بهتر شدن است اما هنوز برای سلبریتی ها سخت است که در مورد افسردگی خود از متخصص کمک بگیرند.»

«مشکلات ظاهری با جراحی حل می شود»

اما این نگاه در حال تغییر و رو به بهبود برای نوجوان های کره ای که تحت آموزش قرار دارند تا به ستارگان بعدی کره جنوبی بدل شوند، به اندازه ی کافی سریع نیست.

آن ها با دستورات سختگیرانه ای برای رژیم و ورزش مواجه هستند. لی سو جونگ، خواننده ی کره ای گروه لیدیز کد، یک بار در تلویزیون کره جنوبی فاش کرد که او به قدری به خودش گرسنگی داده بود که سطح هورمون هایش به اندازه ی زنان یائسه رسیده بود.

خوانندگان کی پاپ رژیم های غذایی ناسالمی را ترویج می کنند. اعضای گروه دخترانه ی کره ای ناین میوزز می گویند آن ها با «رژیم لیوان کاغذی» موفق به حفظ تناسب اندام شده اند؛ مصرف روزانه ۹ لیوان (لیوان کاغذی) برنج، غلات، میوه یا سبزیجات.

امبر لیو، خواننده ی کره ای گروه f(x) گفته ستارگان زن کی پاپ باید از معیارهای ظاهری مشخصی برخوردار باشند، از جمله داشتن فرم خاصی از پا. او همچنین گفته: «پوست من زیاد از حد تیره بود و مجبور شدم روشنش کنم. کلی وزن کم کردم. دچار اختلالات غذایی واقعاً بدی شدم.»

به علاوه، اگر چهره ی دختران نوجوان متناسب نباشد، وام هایی برای انجام جراحی های زیبایی در اختیارشان قرار می گیرد. کیم مین سئوک، از هنرآموزان سابق آژانس YG Entertainment، گفته: «اگر دختر چهره ی بدی داشته باشد اما اندامش خوب باشد، مشکل با جراحی زیبایی قابل حل است.»

علاوه بر این، هنرآموزان کودک و نوجوان مجبور به امضای قراردادهایی می شوند که بر اساس آن ها تا ۱۵ سال اول کارشان، دستمزدی دریافت نخواهند کرد.

پرینس ماک، ستاره ی سابق کی پاپ، ادعا کرده آژانس ها گروه های موسیقی را مجبور به بازگرداندن هزینه ای می کنند که در طول دوران آموزش شان بر روی آن ها سرمایه گذاری کرده بودند و ۹۰ درصد از درآمد آن ها به طور مستقیم به آژانس تعلق می گیرد تا زمانی که گروه به مرحله ی سودآوری برسد.