چطور در دانشگاه دوست پیدا کنیم؟

اول مهر می‌رسد و حالا باید بعد از پشت‌سر گذاشتن چالش‌های ریزودرشت وارد دانشگاه شوید. وارد شهر جدیدی می‌شوید که احتمالا هیچ شناختی از آدم‌هایش ندارید. نهایتا شاید تجربۀ سفری یک یا دو هفته‌ای به آن را داشته باشید. آدم‌های جدید، محیط جدید و به‌دنبال آن احساس تنهایی و غم غربت و دوری از خانه. اما مثل هر دورۀ دیگری در زندگی، این دوران هم می‌گذرد و در نهایت شما خواهید بود و شخصیتی که کامل‌تر و پخته‌تر شده است. فقط کافی است تاب تحمل چند ماه اول را داشته باشید تا به شرایط جدیدتان عادت کنید. پیدا کردن دوستان جدید در دانشگاه شاید بهترین انتخاب شما برای پر کردن تنهایی باشد. این مطلب را هم به همین موضوع اختصاص داده‌ایم. شما را با توصیه‌هایی آشنا خواهیم کرد که برای پیدا کردن دوست در دانشگاه به کارتان می‌آید. با ما همراه باشید.

برای پیدا کردن دوستان جدید، اهداف و توقعات معقول و منطقی داشته باشید

اینکه وارد خوابگاه شوید و انتظار داشته باشید یک‌شبه با هم‌اتاقی‌هایتان صمیمی شوید خیلی منطقی نیست. این مسئله در بیرون از فضای خوابگاه هم صدق می‌کند. بهتر است کمی حوصله کنید و صبور باشید؛ به‌مرورِزمان اتفاق‌های خوبی خواهد افتاد و دوستان زیادی پیدا خواهید کرد. شهر خودتان را که در آن بزرگ شده‌اید در نظر بیاورید؛ چقدر طول کشید تا بتوانید در مدرسه و محله برای خودتان دوست و آشنا پیدا کنید؟ دانشگاه هم به همین صورت است و نمی‌توان یک‌شبه دوست پیدا کرد.

با کنار گذاشتن توقعات غیرمنطقی نظیر آنچه گفتیم، در پیدا کردن دوستان جدید موفق‌تر خواهید بود. به‌علاوه، نگرانی‌تان از بابت شکل دادن رابطه‌های مفید و سودمندِ دوستانه کمتر خواهد شد.

این را هم در نظر داشته باشید که دانشگاه جایی است که با وارد شدن به آن به‌مرور خودتان را بهتر می‌شناسید. در نتیجۀ این خودشناسی، درک بهتری از آنچه واقعا در رابطۀ دوستانه به دنبالش هستید پیدا خواهید کرد. پس بهتر است خیلی عجله نکنید و اجازه بدهید بدون فشار و اضطراب به شرایط جدیدتان عادت کنید.

بپذیرید که پیدا کردن دوستان تازه کمی سخت است

عادت کردن به شرایط جدید زندگی خوابگاهی و دانشگاه اصلا آسان نیست. همۀ ما در چنین موقعیت‌هایی اوایل چندان راحت نیستیم. وقتی گرفتار احساس تنهایی و ناراحتی شدید، این را به یاد داشته باشید که چنین موقعیت‌هایی هستند که شما را رو به جلو می‌برند و جنبه‌های تازه‌ای از شخصیت‌تان را آشکار می‌کنند. به‌مرور می‌توانید یاد بگیرید در چنین شرایطی که معذب هستید، خودتان را نشان بدهید و سعی کنید دوستان تازه پیدا کنید. با قدم‌های کوچک شروع کنید. مثلا وارد جمع هم‌کلاسی‌های تازه‌تان بشوید و خودتان را معرفی کنید؛ یا آنکه یکی از هم‌کلاسی‌های‌تان را به صرف چای دعوت کنید.

کاملا قابل‌درک است که چنین کارهایی آسان نیستند و خیلی باید با خودتان کلنجار بروید تا به این کارها تن بدهید. اما در نهایت همین قدم‌های کوچک هستند که فاصله‌ها را از میان برمی‌دارند. به‌علاوه این امکان را برای‌تان فراهم می‌کنند که راحت‌تر به شرایط جدیدتان عادت کنید.

مهم‌تر از همه اینکه تن دادن به کارهایی که انجام دادن‌شان برای‌تان دشوار است، به رشد شخصیت شما کمک می‌کند.

خودِ واقعی‌تان باشید

وقتی در پیدا کردن دوستان تازه به مشکل می‌خوریم، کاملا طبیعی است که این فکر به سراغ‌مان بیاید که: «کجای کارم اشتباه است که نمی‌توانم با هم‌کلاسی‌هایم رابطه برقرار کنم؟»؛ نباید اجازه بدهیم این افکار و احساسات ما را از خود واقعی‌مان دور کنند. ممکن است این ناتوانی باعث شود به وانمود کردن و نقش بازی کردن روی بیاوریم؛ به این معنا که رفتارها و صحبت‌هایی از ما سر بزند که با شخصیت واقعی‌مان فاصله دارد. نباید اجازه بدهیم ناتوانی‌مان ما را گرفتار این دام کند، چون در بلندمدت ما را از پا درمی‌آورد و این اصلا خوب نیست. تحت هر شرایطی، هرقدر هم دشوار، باید سعی کنیم به خودِ واقعی‌مان وفادار باشیم. اگر کسی حاضر نمی‌شود دوست صمیمی ما باشد، باز هم ایرادی ندارد. در نهایت بالاخره کسانی پیدا خواهند شد که ما را همین‌طور که هستیم دوست داشته باشند و برای‌مان ارزش قائل باشند.

برای وقت‌تان در دانشگاه برنامه‌ریزی کنید و تعادل را از دست ندهید

کاملا طبیعی است که بخواهید با پیدا کردن دوستان تازه در خوابگاه و دانشگاه، تنهایی و دوری از خانه را تاب بیاورید. اما نباید فراموش کنید که شما در درجۀ اول برای تحصیل وارد دانشگاه شده‌اید. به همین خاطر باید نوعی برنامۀ منظم و متعادل برای خودتان داشته باشید. باید علاوه بر حضور منظم در کلاس‌ها، به پروژه‌های درسی و تکالیف دیگرتان هم برسید. در کنار اینها زمانی را هم به گذراندن وقت با دیگران و تفریح کردن اختصاص بدهید.

خیلی سخت نگیرید

گاهی اوقات پیدا کردن دوستان تازه در خوابگاه و دانشگاه را برای خودمان سخت می‌کنیم. درحالی‌که در واقعیت امر خیلی ساده‌تر از چیزی است که به نظر می‌رسد. سرآخر اطراف‌مان در دانشگاه پر است از کسانی که هم‌سن‌وسال خودمان هستند و بیشترشان مثل ما می‌خواهند با آدم‌های جدید آشنا بشوند. پس بهتر است مسئله را در ذهن‌مان خیلی بزرگ و پیچیده نکنیم. کافی است رفتاری دوستانه داشته باشیم و کاری کنیم که دیگران در کنارمان احساس راحتی داشته باشند. طولی نمی‌کشد که از میان اینها دوستان خوبی پیدا خواهیم کرد.

خودتان را در اتاق خوابگاه حبس نکنید

مطمئنا اگر تمام وقت‌تان را در اتاق خوابگاه سپری کنید، امکان پیدا کردن دوست‌های تازه را نخواهید داشت. در دانشگاه جاهایی هستند که می‌توانید از آنها برای آشنا شدن با آدم‌های جدید استفاده کنید. شاید یکی از این افراد به دوست صمیمی شما تبدیل بشود. در ادامه به چند مورد از این مکان‌ها اشاره خواهیم کرد:

اردوهای تفریحی اوایل دانشگاه

احتمالا بعد از اینکه ثبت‌نام‌تان در دانشگاه تمام شد، راجع به اردوی تفریحی برای دانشجویان جدیدالورود مطلع خواهید شد. شاید در نگاه اول، رفتن به آن کمی در نظرتان خسته‌کننده جلوه کند، اما می‌تواند موقعیت بسیار خوبی برای آشنا شدن با دیگران باشد. به این شکل، وقتی روزِ رفتن به خوابگاه برسد، دست‌کم با چند نفری از قبل، آشنایی خواهید داشت.

رویدادها و مراسم‌های دانشگاه

یکی از خوبی‌های زندگی در خوابگاه و محیط دانشگاهی این است که تقریبا همیشه رویداد یا مراسمی در حال برگزاری است. ممکن است همایشی در سالن دانشگاه برگزار کنند یا آنکه بخواهند فیلم جدیدی در سالن سینمای دانشگاه نمایش بدهند. هرکدام را که خودتان ترجیح می‌دهید، انتخاب کنید و برای مدتی کوتاه از اتاق خوابگاه بیرون بزنید.

نیازی نیست حتما همراه با کسی در این رویدادها شرکت کنید. همین‌که خودتان را نشان بدهید کافی است. کسی نمی‌داند آینده برای‌مان چه خواب‌هایی می‌بیند. ممکن است در یکی از همین رویدادها دوستان تازه‌ای پیدا کنید.

انجمن‌های دانشجویی

در هر دانشگاه انجمن‌های دانشجویی متعددی فعالیت دارند: از انجمن‌های ورزشی و تفریحی گرفته تا کسانی که مثلا بر روی مجله یا چیزی شبیه به آن کار می‌کنند. راجع به این انجمن‌ها تحقیق کنید و برای وارد شدن به یکی از آنها (که برای‌تان جالب‌تر است) تلاش کنید. در این انجمن‌ها هدف و علایق‌تان را با دیگران شریک می‌شوید. این موقعیت ایدئالی برای پیدا کردن دوست‌های تازه است. علاوه بر این، تنهایی‌تان را هم پر می‌کنید. هم فال است و هم تماشا!

خوابگاه

به‌جز هم‌اتاقی‌های‌تان افراد زیادی هستند که هم‌سن‌و‌سال خودتان‌اند و در اتاق‌های اطراف ساکن هستند. اگر رویداد یا دورهمی یا نظایر آن در خوابگاه برگزار می‌شود، شرکت در آنها را از دست ندهید. اگر هم از سوی دانشگاه برنامه‌ای برای صرف غذا در کنار اعضای خوابگاه تدارک دیده‌اند، باز هم موقعیت خوبی برای پیدا کردن دوستان تازه است. وقتی هم در اتاق‌تان هستید، بد نیست که درِ اتاق را باز بگذارید. این کار نوعی رفتار دوستانه است. با این کار به دیگر ساکنان خوابگاه نشان می‌دهید که بدتان نمی‌آید کسی به شما سر بزند. ممکن است کسی در حال عبور، سلامی بکند و همین سرِ صحبت را میان‌تان باز کند و تنهایی‌تان پر شود.

در محوطهٔ بیرونی خوابگاه

وقتی برای قدم زدن یا کمی هواخوری وارد محوطهٔ خوابگاه می‌شوید سعی کنید واقعا آنجا حضور داشته باشید. برای مدتی هندزفری و موبایل‌تان را کنار بگذارید و به دانشجویان دیگر توجه کنید. سلام کنید، سرِ صحبت را با آنها باز کنید و … . راه‌های زیادی برای پیدا کردن دوست و آشنای تازه در محوطۀ خوابگاه وجود دارد. کافی است حواس‌تان را بیشتر جمع اطراف کنید. کتابخانۀ دانشگاه، باشگاه ورزشی و نظایر اینها هم مکان‌های خوبی برای پیدا کردن دوستان تازه هستند. البته همه مستلزم این هستند که موبایل را کنار بگذارید و حواس‌تان جمع اطراف باشد.

کارآموزی، شغل‌های پاره‌وقت، موقعیت‌های مرتبط با دستیار تحقیقاتی

وقتی کنار کسی کار می‌کنیم، دربارۀ چیزهای زیادی می‌توانیم با یکدیگر صحبت کنیم. این گفت‌وگوها می‌توانند موقعیت ایدئالی برای شروع دوستی باشند. کسی که به هر عنوان، کنارمان کار می‌کند، در هدف و علایقش با ما شریک است. این امکان خوبی برای باز کردن سر صحبت فراهم می‌کند. حتی اگر شرایط آن طوری نشد که فکر می‌کردیم و نتوانستیم با همکارمان ارتباط برقرار کنیم، باز هم چیزی را از دست نداده‌ایم. کار کردن هم برای‌مان منبعی برای کسب درآمد می‌شود و هم اینکه در رزومۀ کاری بعدا به دردمان خواهد خورد.

اگر خجالتی یا درونگرا باشیم چطور در دانشگاه دوست پیدا کنیم؟

پیدا کردن دوست در دانشگاه برای کسانی که خجالتی و درونگرا هستند می‌تواند دشوارتر باشد. البته فضای دانشگاه و محیط ویژه‌اش برقراری ارتباط با دیگران را در مقایسه با جاهای دیگر ساده‌تر می‌کند؛ حتی برای درونگراها. فقط لازم است تلاش‌شان را مضاعف کنند و اگر گاهی احساس معذب بودن پیدا کردند، فوری خودشان را نبازند. اگر شما هم خجالتی هستید یا بیشتر ترجیح می‌دهید در خودتان باشید، توصیه‌هایی را که در ادامه مطرح می‌کنیم در نظر بگیرید:

هدف داشته باشید

آدم‌های خجالتی و درونگرا سخت‌تر با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند. پس داشتن هدف‌های منطقی و معقول در زمینۀ پیدا کردن دوست (که پیش‌تر به آن اشاره کردیم) برای‌شان اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند. با قدم‌های کوچک شروع کنید. مثلا با خودتان قرار بگذارید که هرروز دست‌کم با یک نفر که نمی‌شناسید سرِ صحبت را باز کنید؛ یا اینکه چالشی پیشِ‌روی خودتان بگذارید. مثلا می‌خواهید سر کلاس بروید؛ در طول مسیر به کسانی که می‌بینید سلام کنید. با کارهایی نظیر این به‌مرور اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنید.

خودتان را معرفی کنید

هر بار کنار کسی می‌نشینید، خودتان را معرفی کنید؛ حالا می‌خواهد سر کلاس باشد یا بوفۀ دانشگاه، فرقی نمی‌کند. اوایل از انجام این کار کمی احساس دستپاچگی پیدا می‌کنید که کاملا طبیعی و قابل‌درک است. اما چاره‌ای نیست و برای افزایش اعتماد به نفس، باید دل را به دریا بزنید و کمی شجاعت بورزید.

با دیگران ارتباط چشمی برقرار کنید

درون گرایی شما ایجاب می‌کند که بیشتر توی خودتان باشید و سرتان گرم افکار خودتان باشد تا آنکه بخواهید با دیگران وقت بگذرانید. اما شما در دانشگاه هستید و دور از خانه؛ تنهایی در بلندمدت می‌تواند برای‌تان آزاردهنده شود. گاهی اوقات موبایل، تبلت و کتاب‌تان را کنار بگذارید و سعی کنید با دیگران ارتباط چشمی برقرار کنید. به همین سادگی! کافی است به آنها نگاه کنید تا اولین قدم برای آشنایی با یکی از هم‌کلاسی‌هایتان را برداشته باشید. با نگاه کردن به دیگران پیامی که منتقل می‌کنیم این است که دوست داریم بیشتر با آنها آشنا شویم.

هم‌کلاسی‌های‌تان را به اتاق خوابگاه یا جایی دیگر دعوت کنید

گاهی بد نیست اگر هم‌کلاسی‌های‌تان را مثلا برای درس خواندن به اتاق‌تان دعوت کنید یا هر جای دیگری که خودتان ترجیح می‌دهید. هدف این است که جایی باشید که خود شما در آن احساس راحتی بکنید. با وجود اینکه درونگرا هستید و ترجیح می‌دهید در خلوت خودتان درس بخوانید، بد نیست اگر از موقعیت‌هایی نظیر این برای آشنایی با دیگران استفاده کنید.

بهانه‌ها را رها کنید

البته درست است که مهم‌ترین وظیفۀ شما درس خواندن و انجام پروژه و تکالیف‌تان است. اما آن را بهانه‌ای برای بیرون نرفتن و فاصله گرفتن از دیگران نکنید. بهتر است هرازچندگاهی از دانشگاه بیرون بروید و کمی تفریح کنید؛ هرچند خیلی با این کار راحت نباشید. البته قرار نیست هر شب از خوابگاه بیرون بزنید. یکی دو بار در هفته کافی است. در بلندمدت به‌خاطر این کار قدردان خودتان خواهید بود.

نگرانی را کنار بگذارید

کمی زمان می‌برد تا بتوانید با دیگران رابطۀ دوستی برقرار کنید. این مسئله کاملا طبیعی است. حالا اگر بخواهید رابطه‌ای صمیمی برقرار کنید، باز هم این زمان بیشتر خواهد شد. بنابراین، اگر همان اوایل موفق نشدید دوستی پیدا کنید، نگران نشوید و خودتان را نبازید. کمی به خودتان زمان بدهید. به‌مرور به نتیجهٔ دلخواه‌تان می‌رسید.

این نکته را هم فراموش نکنید که منظور از دوست یابی فقط این نیست که در جمع‌های شلوغ خودتان را جا کنید. اگر ترجیح می‌دهید رابطه‌هایتان محدود به یکی دو دوستی صمیمی باشد، همین کار را بکنید.

این نکات را هم در ذهن داشته باشید

در انتخاب دوستان‌تان در دانشگاه دقت کنید. وقت گذراندن با کسانی که احساس می‌کنید ارزش‌هایشان مطابق اصول و قواعد شما نیست پیامدهای خوبی نخواهد داشت. قرار نیست برای جا کردن خودتان در میان دیگران به هر چیزی تن بدهید. پیش از هرچیز به خودتان وفادار باشید.

احساس تنهایی و غربت در دوران دانشگاه کاملا عادی است. همۀ ما این احساسات را در برهه‌هایی تجربه می‌کنیم. نباید اجازه بدهیم این تنهایی سدّ راه پیشرفت‌مان شود. اگر احساس کردید نمی‌توانید تنهایی سر کنید، با استفاده از راهکارهایی که گفتیم و روش‌های دیگری که خودتان ترجیح می‌دهید، آن را برطرف کنید. ورزش کنید، در انجمن‌های دانشجویی فعالیت کنید، دوستان‌تان را به صرف چای یا قهوه دعوت کنید و … .

اگر تنهایی باعث افسردگی یا اضطراب‌تان شد، مشاوره با متخصص یا طی کردن روند درمانی مناسب را به تعویق نیندازید. هیچ دلیلی ندارد که به این خاطر، احساس خجالت و سرافکندگی داشته باشید. برای هر کسی ممکن است پیش بیاید. با استفاده از خدمات درمانی مناسب، به‌مرور سلامت ذهن شما تقویت می‌شود و احساس بهتری پیدا خواهید کرد.

کلام آخر

به خاطر داشته باشید که اگر بخواهید همیشه در منطقۀ امن ذهنی خودتان باقی بمانید، چیز دندان‌گیری نصیب‌تان نخواهد شد. این مسئله دربارۀ پیدا کردن دوستان جدید هم صدق می‌کند. بد نیست اگر گاهی خطر کنید و کارهایی را انجام بدهید که چندان با آنها راحت نیستید: سرِ صحبت را با هم‌کلاسی‌هایتان باز کنید؛ از کسی بخواهید برای صرف ناهار یا چای همراه‌تان باشد؛ لبخند زدن به دیگران را فراموش نکنید؛ اگر جایی آشنایی دیدید به او سلام کنید. مهم‌تر از همۀ اینها، همیشه خودِ واقعی‌تان باشید. به چیزی که نیستید، وانمود نکنید. بالاخره کسانی پیدا خواهند شد که شما را با تمام خوبی‌ها و بدی‌های‌تان، همین‌طور که هستید دوست داشته باشند.