درمان سرطان روده بزرگ

سرطان روده بزرگ بیماری است که در آن سلول‌های بدخیم (سرطانی) در بافت روده بزرگ شکل می‌گیرند.

روده بزرگ بخشی از دستگاه گوارش بدن است. دستگاه گوارش مواد مغذی (ویتامین‌ها، مواد معدنی، کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها، پروتئین‌ها و آب) را از غذاها می‌گیرد، پردازش می‌کند و به دفع مواد زائد به خارج از بدن کمک می‌کند. دستگاه گوارش از مری، معده، و روده‌های کوچک و بزرگ تشکیل شده است. ۶ فوت ابتدایی روده، روده بزرگ نامیده می‌شود. در ۶ اینچ انتهایی، راست‌روده و مجرای مقعدی قرار دارند. مجرای به مقعد (دهانه روده بزرگ به خارج از بدن) منتهی می‌شود.

سن و سابقه پزشکی می‌توانند خطر پیشرفت سرطان روده بزرگ را تحت تأثیر قرار دهند.

>

هر چیزی که احتمال ابتلای شما به یک بیماری را افزایش دهد، عامل خطرزا نامیده می‌شود. داشتن یک عامل خطرزا به این معنی نیست که شما سرطانمی‌گیرید، نداشتن عوامل خطرزا نیز به این معنی نیست که شما سرطان نخواهید گرفت. کسانی که فکر می‌کنند در معرض خطر قرار دارند، باید این موارد را با پزشکشان مطرح کنند. عوامل خطرزا شامل موارد زیر هستند:

• سن ۵۰ سال یا بالاتر.
• سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ یا راست‌روده.
• سابقه شخصی سرطان روده بزرگ، راست‌روده، تخمدان، اندومتر یا پستان.
• سابقه داشتن پولیپ‌ها (تکه‌های کوچکی از بافت برآمده) در روده بزرگ.

پولیپ‌ها در روده بزرگ، بعضی پولیپ‌ها ساقه دارند و بعضی ندارند. این عکس تصویر پولیپ ساقه‌دار را نشان می‌دهد.

• سابقه کولیت‌ اولسراتیو (زخم‌هایی در لایه پوشاننده روده بزرگ) یا بیماری کرون.
• شرایط معین ارثی، مثل پولیپوز آدنوماتوز فامیلی و سرطان روده بزرگ بدون پولیپ ارثی (HNPCC، سندروم LYNCH).

نشانه‌های ممکن سرطان روده بزرگ شامل تغییر در عادات اجابت مزاج یا خون در مدفوع است.

این علائم و علائم دیگر ممکن است توسط سرطان روده بزرگ ایجاد شوند. شرایط دیگر ممکن است علائم مشابهی را ایجاد کنند. اگر هر یک از مشکلات زیر اتفاق بیفتد، باید با پزشک مشورت شود.

• تغییر در عادات اجابت مزاج.
• خون (در هر یک از دو حالت قرمز روشن یا خیلی تیره) در مدفوع.
• اسهال، یبوست یا احساس اینکه شکم کاملاً تخلیه نشده است.
• مدفوع باریک‌تر از معمول.
• گاز معده توأم با درد مکرر، نفخ، احساس سیری یا درد شکم.
• کاهش وزن به دلیل ناشناخته.
• احساس خستگی زیاد.
• تهوع

آزمایش‌هایی که راست‌روده، بافت راست‌روده‌ای را معاینه می‌کنند، برای کشف (پیدا کردن) و تشخیص سرطان روده بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرند.

>

آزمایش‌ها و روش‌های زیر ممکن است به‌کار گرفته شوند:

• معاینه فیزیکی و تاریخچه: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامت، شامل بررسی علائم بیماری، مثل برآمدگی یا هر چیز دیگر که غیرمعمول به نظر می‌رسد، سابقه عادات سلامت بیمار، بیماری‌های گذشته و درمان‌هایی که دریافت خواهد شد.
• آزمایش خون پنهان در مدفوع: آزمایشی برای بررسی مدفوع (پسماند جامد) برای خونی که فقط با میکروسکوپ مشاهده می‌شود. نمونه‌های کوچکی از مدفوع روی کارت‌های مخصوصی قرار داده می‌شوند و برای آزمایش به پزشک یا آزمایشگاه برگردانده می‌شوند.

کیت لوازم آزمایش خون پنهان در مدفوع (FOBT) برای بررسی خون در مدفوع.

• معاینه مقعد با انگشت: معاینه راست‌روده. پزشک یا پرستار انگشت چرب شده پوشیده با دستکش خود را برای لمس برجستگی‌ها یا هر چیز غیرمعمول دیگر، داخل مقعد می‌کند.
• تنقیه باریوم: مجموعه‌ای از عکس‌های اشعه ایکس (X) مجرای مقعدی و روده‌ای تحتانی. مایعی که حاوی باریوم (یک ترکیب فلزی سفید نقره‌ای) است، وارد راست‌روده می‌شود. باریوم مجرای مقعدی و روده‌ای تحتانی را می‌پوشاند وسپس پرتوهای ایکس (X) تابانده می‌شوند. این روش سری عکس‌های تحتانی GI نیز نامیده می‌شود.

روش تنقیه باریوم. بیمار روی میز عکس‌برداری ایکس (X) دراز می‌کشد. مایع باریوم به داخل راست‌روده وارد می‌شود و در سرتاسر روده بزرگ جریان می‌یابد. پرتوهای ایکس (X) برای جست‌وجوی نواحی غیرمعمول تابانده می‌شوند.

• سیگموئیدوسکوپی: روشی برای جست‌وجوی درون راست‌روده و کولون سیگموئید (تحتانی) برای پولیپ‌ها (تکه‌های کوچک بافت برآمده) نواحی غیرعادی یا سرطان. سیگموئیدوسکوپ از طریق راست‌روده درون کولون سیگموئید قرار می‌گیرد. سیگموئیدوسکوپ وسیله‌ای باریک و لوله‌مانند مجهز به نور و دوربین برای مشاهده است. همچنین ممکن است وسیله‌ای نیز برای برداشتن پولیپ‌ها یا نمونه‌های بافت برای بررسی علائم سرطان در زیر میکروسکوپ داشته باشد.
• سیگموئیدوسکوپی.یک لوله مجهز به نور و دوربین باریک از طریق مقعد و راست‌روده به درون قسمت تحتانی روده بزرگ، برای جست‌وجوی نواحی غیرعادی، وارد می‌شود.
• کولونوسکوپی: روشی برای جست‌وجوی درون راست‌روده و روده بزرگ برای پولیپ‌ها، نواحی غیرعادی یا سرطان. کولونوسکوپ از طریق راست‌روده به درون روده بزرگ وارد می‌شود. کولونوسکوپ وسیله‌ای باریک و لوله‌مانند مجهز به نور و دوربین برای مشاهده است. همچنین ممکن است وسیله‌ای برای برداشتن پولیپ‌ها یا نمونه‌های بافت برای بررسی علائم سرطان در زیر میکروسکوپ داشته باشد.
• کولونوسکوپی. یک لوله باریک مجهز به نور و دوربین از طریق مقعد و راست‌روده برای جست‌وجوی نواحی غیرعادی به روده بزرگ داخل می‌شود.
• نمونه‌برداری: سلول‌ها یا بافت‌ها برداشته می‌شوند. این نمونه‌ها توسط آسیب‌شناس برای بررسی علائم سرطان در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می‌گیرند.
• کولونوسکوپی مجازی: روشی است که از توموگرافی کامپیوتری برای تهیه مجموعه‌ای از تصاویر از روده بزرگ استفاده می‌کند. کامپیوتر برای تهیه تصاویر با جزئیات، که ممکن است پولیپ‌ها و هر چیز غیرعادی دیگر را روی سطح درونی روده بزرگ نشان دهند، عکس‌ها را با هم ارائه می‌دهد. این آزمایش کولونوگرافی یا CT کولونوگرافی نیز نامیده می‌شود. عوامل معینی، پیش‌آگاهی (احتمال بهبودی) و انتخاب‌های درمان را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

>

پیش‌آگهی (احتمال بهبودی) به موارد زیر وابسته است:

• مرحله سرطان (آیا سرطان فقط در لایه پوشاننده درونی روده بزرگ قرار دارد، همه روده بزرگ را گرفتار کرده است، یا به بخش‌های دیگر بدن پخش شده است؟)
• آیا سرطان سبب انسداد روده شده یا در روده بزرگ یک حفره ایجاد کرده است؟
• سطوح خونی آنتی‌ژن کارسینو امبریونیک(CEA (Carcinoembryonic Antigen: ماده‌ای در خون که در هنگام بروز سرطان ممکن است افزایش یابد) قبل از شروع درمان.
• آیا سرطان عود کرده است؟
• سلامت عمومی بیمار.

>

انتخاب‌های درمان به موارد زیر وابسته است:

• مرحله سرطان.
• آیا سرطان عود کرده است.
• سلامت عمومی بیمار.

>

مراحل سرطان روده بزرگ

پس از تشخیص سرطان روده بزرگ، آزمایش‌هایی برای آگاهی از چگونگی انتشار سلول‌های سرطانی در روده بزرگ یا بخش‌های دیگر بدن انجام می‌شوند.

روندی که برای تشخیص انتشار سرطان به داخل روده بزرگ یا بخش‌های دیگر بدن استفاده می‌شود، مرحله‌بندی نامیده می‌شود. اطلاعاتی که از روند مرحله‌بندی جمع می‌شوند، مرحله بیماری را تعیین می‌کنند. دانستن مرحله بیماری برای طراحی درمان مهم است. آزمایش‌ها و روش‌های زیر ممکن است در روند مرحله‌بندی استفاده شوند:

• سی‌تی اسکن (CAT اسکن) روشی است که مجموعه‌ای از تصاویر با جزئیات را تولید می‌کند که از زوایای مختلف از نواحی درون بدن گرفته می‌شوند. این تصاویر توسط کامپیوتری که به دستگاه پرتو ایکس (X) متصل است، ایجاد می‌شوند. ممکن است برای کمک به واضح‌تر نشان داده شدن اندام‌ها یا بافت‌ها، ماده حاجبی به داخل سیاهرگ تزریق شود یا خورده شود. این روش توموگرافی کامپیوتری، توموگرافی کامپیوتری محوری نیز نامیده می‌شود.
• نمونه‌برداری غدد لنفاوی: برداشت همه یا بخشی از غده لنفی. آسیب‌شناس بافت را برای جست‌وجوی سلول‌های سرطانی زیر میکروسکوپ بررسی می‌کند.
• شمارش سلول‌های خون (CBC): روشی است که در آن نمونه‌ای از خون بیمار گرفته و برای موارد زیر بررسی می‌شود:
  • تعداد سلول‌های قرمز خون، سلول‌های سفید خون و پلاکت‌ها.
  • مقدار هموگلوبین (پروتئینی که اکسیژن را حمل می‌کند) در گلبول‌های قرمز خون.
  • بخشی از نمونه خون که از گلبول‌های قرمز تشکیل شده است.
• سنجش آنتی‌ژن کارسینو امبریونیک (CEA): آزمایشی که سطح CEA را در خون اندازه می‌گیرد. مقادیر بالاتر از معمول می‌توانند نشانه‌ای از سرطانروده بزرگ یا موارد دیگر باشند.
• ام. آر. آی (MRI) – تصویربرداری با تشدید مغناطیسی: روشی است که از یک آهن‌ربا، امواج رادیویی و یک کامپیوتر برای تهیه و مجموعه‌ای از تصاویر با جزئیات در نواحی درونی روده بزرگ استفاده می‌کند. ماده‌ای که گادولینیوم نامیده می‌شود، از طریق سیاهرگ به بیمار تزریق می‌شود. گادولینیوم اطراف سلول‌های سرطانی جمع می‌شود، بنابراین، آنها در تصویر شفاف‌تر دیده می‌شوند. این روش تصویربرداری با تشدید مغناطیسی هسته‌ای (NMRI) نیز نامیده می‌شود.
• عکس‌برداری قفسه سینه با اشعه ایکس (X): تابش ایکس (X) از اندام‌ها و استخوان‌های درون قفسه سینه. پرتو ایکس (X) نوعی انرژی پرتوی است که می‌تواند از طریق بدن به سوی فیلم برود و تصویری از نواحی درون بدن ایجاد کند.
• جراحی: روشی برای برداشتن تومور و مشاهده اینکه تومور تا کجا در بدن پخش شده است.

>

سه راه برای انتشار سرطان در بدن وجود دارد.

• از طریق بافت. سرطان به بافت سالم اطراف هجوم می‌برد.
• از طریق دستگاه لنفاوی. سرطان به‌دستگاه لنفاوی هجوم می‌برد و از طریق عروق لنفاوی به بخش‌های دیگر بدن راه می یابد.
• از طریق خون. سرطان به سیاهرگ‌ها و مویرگ‌ها هجوم می‌برد و از طریق خون به مکان‌های دیگر بدن نفوذ می‌کند.

وقتی سلول‌های سرطانی از تومور اولیه (اصلی) جدا می‌شوند و از طریق لنف یا خون به جاهای دیگری در بدن می‌روند، ممکن است تومور دیگری (ثانویه) شکل بگیرد. این فرآیند متاستاز نامیده می‌شود. تومور ثانویه (متاستاتیک) از همان نوع سرطان تومور اولیه است. برای مثال، اگر سرطان پستان به استخوان‌ها پخش شود، سلول‌های سرطانی در استخوان‌ها، در حقیقت، سلول‌های سرطان پستان هستند و این بیماری سرطان پستان متاستاتیک است نه سرطان استخوان.

>

مراحل زیر برای سرطان روده بزرگ استفاده می‌شوند:

همچنان‌که سرطان روده بزرگ از مرحله صفر (۰) به مرحله چهار (IV) پیشروی می‌کند، سلول‌های سرطانی در سرتاسر لایه‌های دیواره روده بزرگ رشد می‌کنند و به غدد لنفاوی و اندام‌های دیگر پخش می‌شوند.

>

مرحله صفر (۰) – کارسینوم درجا

در مرحله صفر (۰)، سلول‌های غیرعادی در داخلی‌ترین لایه پوشاننده روده بزرگ یافت می‌شوند. این سلول‌های غیرعادی ممکن است به سرطان تبدیل شوند و در بافت‌های عادی مجاور پخش شوند. مرحله صفر (۰)، کارسینوم درجا‌‌ نیز نامیده می‌شود.

>

مرحله یک (I)

در مرحله یک ( I)، سرطان شکل می‌گیرد و از داخلی‌ترین لایه بافت دیواره روده بزرگ به لایه میانی پخش می‌شود. سرطان روده بزرگ مرحله یک (I)، گاهی سرطانروده بزرگ DUKES A نیز نامیده می‌شود.

>

مرحله دو (II)

سرطان روده بزرگ مرحله دو (II) به مرحله (IIA) و مرحله (IIB) تقسیم می‌شود.

• مرحله دو ای (IIA): سرطان به آن سوی لایه‌های بافت میانی دیواره روده بزرگ انتشار یافته یا به بافت‌های مجاور روده بزرگ یا راست‌روده پخش شده است.
• مرحله دو بی (IIB): سرطان آن سوی دیواره روده بزرگ، به اندام‌های مجاور یا سراسر صفاق پخش شده است.

سرطان روده بزرگ مرحله دو (II) گاهی سرطان روده بزرگ DUKES B نامیده می‌شود.

>

مرحله سه (III)

سرطان روده بزرگ مرحله سه (III) به مرحله سه ای (IIIA)، مرحله (IIIB) و مرحله (IIIC) تقسیم می‌شود.

• مرحله IIIA: سرطان از داخلی‌ترین لایه بافت دیواره روده بزرگ به لایه‌های میانی پخش شده و حداکثر به ۳ غده لنفاوی نیز رسوخ کرده است.
• مرحله IIIB: سرطان به حداکثر ۳ غده لنفاوی مجاور پخش شده است و به قسمت‌های زیر انتشار یافته است:
• آن سوی لایه‌های بافت میانی دیواره روده بزرگ، یا
• بافت‌های مجاور اطراف روده بزرگ یا راست‌روده، یا
• آن سوی دیواره روده بزرگ در اندام‌های مجاور یا سراسر صفاق.
• مرحله IIIC: سرطان به ۴ غده لنفاوی مجاور یا بیش‌تر پخش شده و به قسمت‌های زیر نیز انتشار یافته است:
• آن طرف لایه‌های بافت میانی دیواره روده بزرگ، یا
• به بافت‌های مجاور اطراف روده بزرگ یا راست‌روده، یا
• به اندام‌های مجاور و یا سراسر صفاق.

سرطان روده بزرگ مرحله سه III گاهی سرطان روده بزرگ DUKES C نامیده می‌شود.

>

مرحله چهار (IV)

در مرحله چهار (IV)، سرطان ممکن است به غدد لنفاوی اطراف پخش شود و به بخش‌های دیگر بدن مثل کبد یا ریه‌ها انتشار یابد. سرطان روده بزرگ مرحله چهار (IV) گاهی سرطان روده بزرگ DUKES D نامیده می‌شود.

>

سرطان روده بزرگ عودکننده

سرطان روده بزرگ عودکننده سرطانی است که بعد از درمان عود می‌کند (برمی‌گردد). سرطان ممکن است در روده بزرگ یا بخش‌های دیگر بدن مثل ‌کبد، ریه‌ها یا هر دو برگردد.

>

مروری بر گزینه‌های درمان

>

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان در دسترس بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ است. بعضی درمان‌ها استاندارد هستند (درمان رایج مورد استفاده) و بعضی در پژوهش‌های در دست بررسی‌اند. پژوهش‌ بالینی یک مطالعه تحقیقاتی مشترک برای کمک به پیشرفت درمان‌های رایج یا به‌دست آوردن اطلاعاتی درباره درمان‌های جدید برای بیماران مبتلا به سرطان است. وقتی پژوهش‌های بالینی نشان ‌دهند که درمان جدید نسبت به درمان متعارف (استاندارد) بهتر است، درمان جدید ممکن است تبدیل به درمان استاندارد شود. ممکن است بیماران بخواهند به شرکت در پژوهش‌ بالینی بیاندیشند. برخی پژوهش‌های بالینی فقط بیمارانی را می‌پذیرند که هنوز درمان را شروع نکرده‌اند. سه نوع درمان متعارف (استاندارد) مورد استفاده هستند:

>

جراحی

جراحی (برداشتن سرطان از طریق جراحی) رایج‌ترین درمان برای همه سرطان‌های روده بزرگ است. پزشک ممکن است سرطان را با استفاده از یکی از انواع جراحی زیر بردارد:

• برداشت موضعی: اگر سرطان در مرحله خیلی ابتدایی باشد، پزشک می‌تواند آن را بدون بریدن سرتاسر دیواره شکمی بردارد، به‌دین ترتیب که یک لوله را از طریق راست‌روده درون روده بزرگ قرار دهد و سرطان را خارج کند. این کار برداشتن موضعی نام دارد. اگر سرطان در پولیپ‌ها (قسمت کوچک برآمده بافت) پیدا شود، عمل جراحی، پولیپ برداری نام دارد.
• رزکسیون: اگر سرطان بزرگ‌تر باشد، جراح کولکتومی جزئی (برداشتن سرطان و مقدار کمی از بافت سالم اطراف آن) انجام خواهد داد. سپس ممکن است پزشک آناستوموز (دوختن بخش‌های سالم روده بزرگ به یکدیگر) را انجام دهد. همچنین، معمولاً پزشک غدد لنفاوی نزدیک روده بزرگ را بر خواهد داشت و آنها را برای بررسی وجود سرطان زیر میکروسکوپ بررسی خواهد کرد.
• رزکسیون و کولوستومی: اگر پزشک قادر نباشد دو انتهای روده بزرگ را به هم بدوزد، یک استوما (یک دهانه) در بیرون بدن ایجاد می‌کند که مواد زائد از طریق آن دفع می‌شوند. این روش کولوستومی نام دارد. برای جمع‌آوری مواد زائد، اطراف شکاف یک کیسه قرار می‌گیرد. گاهی کولوستومی فقط تا زمانی‌که روده بزرگ نزولی بهبود یابد، مورد نیاز است و سپس می‌تواند برداشته شود. اگر پزشک به برداشتن کامل روده بزرگ نزولی نیاز داشته باشد، ممکن است کولوستومی دائمی باشد.
• تخریب بافت با امواج رادیویی: استفاده از یک پروب مخصوص با الکترودهای نازک است که سلول‌های سرطانی را می‌کشد. گاهی پروب به‌طور مستقیم از طریق پوست وارد می‌شود و فقط بی‌حسی موضعی مورد نیاز است. در موارد دیگر پروب از طریق شکافی به شکم وارد می‌شود. این کار در بیمارستان با بیهوشی عمومی انجام می‌شود.
• جراحی سرمایشی: درمانی است که از یک وسیله برای منجمد کردن و تخریب بافت غیرعادی، مثل کارسینوم درجا، استفاده می‌کند. این نوع درمان درمان سرمایشی نیز نامیده می‌شود.

حتی اگر پزشک همه سرطان قابل دیدن در زمان جراحی را بردارد، بعضی بیماران ممکن است بعد از جراحی برای کشتن هر سلول سرطانی باقی مانده ‌شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی دریافت کنند. درمانی که بعد از جراحی، برای افزایش احتمال بهبودی، دریافت می‌شود، ‌درمان ارجوانت نام دارد.

>

شیمی‌درمانی

شیمی‌درمانی نوعی درمان سرطان است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلول‌های سرطانی، هم با کشتن سلول‌ها و هم با متوقف کردن تقسیم آنها، استفاده می‌شود. وقتی شیمی‌درمانی به‌صورت خوراکی یا درون سیاهرگ یا ماهیچه تزریق می‌شود، داروها به جریان خون وارد می‌شوند و می‌توانند به سلول‌هایسرطانی در سرتاسر بدن برسند (شیمی‌درمانی عمومی). وقتی شیمی‌درمانی به‌طور مستقیم درون ستون فقرات، اندام یا حفره بدنی مثل شکم قرار داده شود، داروها اساساً سلول‌های سرطانی را در آن نواحی تحت تأثیر قرار می‌دهند (شیمی‌درمانی موضعی).

ممکن است برای درمان سرطانی که به کبد پخش شده است، از مسدود کردن رگ با دارو در سرخرگ کبدی استفاده شود. این کار شامل مسدود کردن سرخرگ کبدی (سرخرگ اصلی که خون را به کبد می‌رساند) و تزریق داروهای ضدسرطان بین محل انسداد و کبد انجام می‌شود. سپس، سرخرگ‌های کبدی داروها را به سراسر کبد می‌رسانند. فقط مقدار کمی دارو به بخش‌های دیگر بدن می‌رسد. بسته به آنچه که برای مسدود کردن سرخرگ استفاده شده است، انسداد می‌تواند موقتی یا دائمی باشد. کبد به دریافت مقدار کمی خون از ورید باب کبدی، که خون را از معده و روده حمل می‌کند، ادامه می‌دهد.

شیمی‌درمانی به نوع سرطان و مرحله‌ای از سرطان بستگی دارد که برای درمان آن انجام می‌شود.

>

پرتودرمانی

پرتودرمانی،نوعی درمان سرطان است که از پرتوهای ایکس (X) پرانرژی یا انواع دیگر پرتوها برای کشتن سلول‌های سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می‌شود. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد. پرتودرمانی خارجی که از دستگاهی در خارج از بدن برای فرستادن پرتوها به قسمت‌های سرطان زده استفاده می‌کند. پرتودرمانی داخلی که از ماده رادیواکتیو چسبیده به سوزن‌ها، دانه‌ها، سیم‌ها یا میله‌های جراحی که به‌طور مستقیم درون یا نزدیک بافت‌های سرطان قرار می‌گیرند، استفاده می‌کند. روش پرتودرمانی به نوع سرطان و مرحله‌ای از سرطان بستگی دارد که درمان بر روی آن انجام می‌شود.

انواع جدید درمان در پژوهش‌های بالینی در حال آزمایش هستند.

>

درمان بیولوژیک

درمان بیولوژیک درمانی است که از دستگاه ایمنی بیمار برای مبارزه با سرطان استفاده می‌کند.ازموادی که توسط بدن یا در آزمایشگاه ساخته می‌شوند، برای تقویت، هدایت یا ترمیم دفاع طبیعی بدن در مقابل سرطان استفاده می‌شوند. این نوع درمان سرطان، زیست‌درمانی یا ایمیون‌تراپی نیز نامیده می‌شود.

ممکن است به آزمایش‌های پیگیری نیاز باشد.

بعضی از آزمایش‌ها که برای تشخیص سرطان یا آگاهی از مرحله سرطان انجام می‌شوند، ممکن است تکرار شوند. بعضی آزمایش‌ها برای ارزیابی چگونگی اثربخشی درمان تکرار می‌شوند. ممکن است تصمیمات درباره ادامه، تغییر یا توقف درمان مبنی بر نتایج این آزمایش‌ها باشد. گاهی این مورد را مرحله‌بندی مجدد می‌نامند.

بعد از پایان درمان، برخی آزمایش‌ها هر چند وقت یکبار انجام خواهند شد. نتایج این آزمایش‌ها می‌تواند تغییر شرایط شما یا عود کردن (برگشت) سرطان را نشان دهد. گاهی این آزمایش‌ها، آزمایش‌ها یا معاینه‌های پیگیری نامیده می‌شوند.

برای سرطان روده بزرگ، ممکن است آزمایش خون برای اندازه‌گیری آنتی ژن کارسینو امبریونیک (CEA، ماده‌ای در خون که در صورت وجود سرطان روده بزرگ، ممکن است افزایش یابد) همراه با آزمایش‌های دیگر برای مشاهده برگشت سرطان انجام شود.

>

گزینه‌های درمان سرطان روده بزرگ

مرحله صفر (۰) – کارسینوم درجا

سرطان روده بزرگ مرحله یک (I)

سرطان روده بزرگ مرحله دو (II)

سرطان روده بزرگ مرحله سه (III)

سرطان روده بزرگ مرحله چهار (IV)

مرحله صفر (۰) -کارسینوم درجا

درمان مرحله صفر (۰) – کارسینوم درجا ممکن است انواع جراحی‌های زیر را در بر گیرد:

• برداشت موضعی یا پولیپ‌برداری ساده.
• برداشت/ آناستوموز. این عمل وقتی انجام می‌شود که تومور برای برداشتن با رزکسیون موضعی خیلی بزرگ باشد.

سرطان روده بزرگ مرحله یک (I)

درمان سرطان روده بزرگ مرحله یک (I) معمولاً رزکسیون/ آناستوموز است.

سرطان روده بزرگ مرحله (II)

رزکسیون/ آناستوموز.

شیمی‌درمانی، پرتودرمانی یا درمان بیولوژیک بعد از جراحی.

سرطان روده بزرگ مرحله‌ سه (III)

درمان سرطان روده بزرگ مرحله سه‌ (III) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

رزکسیون/ آناستوموز همراه با شیمی‌درمانی.

مرحله چهار‌ (IV) و سرطان روده بزرگ عودکننده

درمان سرطان روده بزرگ مرحله‌ چهار (IV) و عودکننده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

رزکسیون/ آناستوموز (جراحی برای برداشتن سرطان یا کنار گذاشتن تومور و اتصال نقاط انتهایی روده بزرگ).

جراحی برای برداشتن قسمت‌هایی از اندام‌های دیگر مثل کبد، ریه‌ها و تخمدان‌ها، جایی که ممکن است سرطان عود کرده یا پخش شده باشد.

ممکن است برای بعضی بیماران، پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی به‌عنوان درمان مسکن برای رهایی از علائم و بهبود کیفیت زندگی، پیشنهاد شود.

پژوهش‌های شیمی‌درمانی و یا درمان بیولوژیک.

درمان سرطان روده بزرگ عودکننده‌ موضعی ممکن است برداشتن موضعی باشد.

درمان‌های ویژه‌ سرطانی که در کبد پخش شده یا عود کرده است، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

شیمی‌درمانی، پس از رزکسیون.

تخریب بافت با امواج رادیویی یا جراحی سرمایشی.

انسداد شیمیایی رگ‌های کبدی با پرتو درمانی.

به بیمارانی که سرطان روده بزرگ آنها، بعد از درمان اولیه با شیمی‌درمانی، پخش شده یا عود کرده است، ممکن است شیمی‌درمانی دیگری با داروی متفاوت یا ترکیب داروها پیشنهاد شود.